De schoolvakanties zijn in Nederland en België weer begonnen. Voor de corona hadden wij daardoor in juli en augustus altijd best veel tours. Helaas, ondanks het opheffen van alle restricties, geen mails, geen gasten, doodse stilte. Op verschillende blogs lees ik dat op meerdere populaire bestemmingen ook heel erg stil is.
Een paar maanden geleden kregen wij een mail van A en R uit Nederland. Zij kwamen voor de eerste keer naar Thailand. Natuurlijk wilden zij ook graag het een en ander zien. Via hun reisorganisatie boekten zij extra tours naar natuurparken om vogels en olifanten in het wild te zien. Helaas werden deze later geannuleerd. Er waren te weinig belangstellenden en ze deze tours niet voor twee personen wilden doen. Wij hebben deze tours ook niet in ons programma staan maar wel andere leuke tours. Eerst zijn we met hun een kort dagje rond Hua Hin weg geweest. Toen wilden ze eigenlijk wel vier dagen met ons naar het zuiden. Maar voor 2 personen werd dit wel erg duur. Zij wilden ook graag naar Kanchanaburi. Vanuit hun hotel is dat drie en half uur rijden. Wij stelden dus voor om een programma voor twee dagen te maken. Daardoor konden we veel laten zien. Dit vonden ze een geweldig idee, dus daar gingen we.
Dag 1: Om 7 uur in de ochtend vertrokken wij uit Hua Hin. Om 9 uur hadden we onze eerste stop in de provincie Ratchaburi. In deze prachtige omgeving met bossen en botanische tuinen bezochten wij een dierenopvangcentrum. Dit centrum was opgezet door de vijf jaar geleden overleden en zeer geliefde koning Bhumibol. Er zaten dieren die in beslag waren genomen, die afgestaan waren of teveel waren in dierentuinen. Ze leven hier in een prachtige omgeving met veel ruimte en kalksteen bergen als achterwand. Af en toe stak er een aap over die niet in het park thuis hoorde maar op jacht was naar wat extra eten. Na dit bezoek reden we weer verder door enorme suikerrietvelden richting Kanchanaburi. Even voor Kanchanaburi stopten we bij de grootste boom van Thailand. Deze 20 meter hoge boom heeft een overkapping van 2400 vierkante meter. Vervolgens naar de beroemde bridge over the river Kwai. Op weg daar naar toe kregen A en R een uitgebreide uitleg over de onmenselijke omstandigheden waarin de gevangenen en krijgsgevangenen deze 420 km lange spoorlijn moesten aanleggen. Na over de spoorlijn gelopen te hebben, volgden wij met onze bus de spoorlijn richting Burma. De eerste stop was bij het Wang Pho Viaduct. Hier rijdt de trein hoog boven de rivier tegen de rotsen aan op rails die rusten op Bamboe stokken rijdt. De volgende stop was de Hell Fire Pass. In het museum eerst een film bekeken en daarna een wandeling door de Hell Fire Pass.
Rond zes uur waren we in ons hotel aan de rivier. Hier hadden we kleine bungalows om te overnachten. Na het opfrissen hadden we in het hotel een heerlijk Thais diner met veel verschillende Thaise gerechten die A en R nog niet kenden maar wel heel lekker vonden. A vond het wel jammer dat ze de F1 race van Max niet kon zien. Dus op zoek naar een sport café waar wij Max opnieuw zagen winnen.
Dag 2: Na prima geslapen te hebben en een heel lekker ontbijt naar keuze op weg naar de grootste erebegraafplaats. Hier liggen ook zo’n 1800 Nederlanders begraven. liggen, Bij de ingang een uitgebreide uitleg in het Engels maar ook in het Nederlands over deze erebegraafplaats. Deze erebegraafplaats wordt ongelofelijk mooi onderhouden. Prachtig gemaaid gras en tussen alle duizenden graven staan prachtige planten, erg indrukwekkend. Na dit bezoek bezochten wij het indrukwekkende oorlogsmuseum dat opgezet is door een Engelse krijgsgevangene. Vervolgens reden we Kanchanaburi weer uit. Na 20 km stopten we bij een bijzondere tempel gebouwd in Khmer stijl in een prachtig mooi park. Je loopt de tempel in en aan het einde van een gang loop je zo een grot binnen. Een hele mooie grot waar je ook nog door een smalle tunnel door het gebergte loopt. De volgende stop is een Chinese tempel in aanbouw. Het zal nog wel 10 jaar duren, denk ik, voor dat hij klaar is. Maar dan zal het ook miljoenen bezoekers gaan aantrekken. Wat nu al klaar is, is ongelofelijk. We zien daar nu al duizenden beelden en marmeren platen, dat belooft echt wat.
We gaan eerst weer richting Kanchanaburi, en daarna richting Hua Hin. We hebben heerlijk gegeten in een piepklein restaurantje langs de kant van de weg. Het biertje voor R. en Paul dat moest wel op een brommertje door de baas in een winkeltje verderop gekocht worden. Tot slot bezochten we nog de grootste aardewerkfabriek van de provincie Ratchaburi. Hier wordt alles nog met de hand gedaan zoals honderden jaren geleden. Kwart voor zes waren we terug in Hua Hin waar we in een prachtige tuin in een prieel weer allerlei lekkere gerechten bestelden. Opnieuw weer nieuw voor A en R maar die er van genoten. Daarna terug naar hun hotel en wij naar huis.
